Rozdział 26

Nie miałam dziś za bardzo humoru . Normalnie denerwowało mnie wszystko . Po chwili zadzwonił telefon

- Hej . Odwróć się w drugą stronę i spójrz przez okno – powiedział znany mi głos.

Obejrzałam się , a tam z samochodu wysiadał Marco. Przyszedł po mnie i kazał mi usiąść koło niego . Zawiózł mnie na trening BVB. Sama nie wiem po co ? Weszłam tak nieśmiało na boisko i ustanęłam obok Kloppa.

- Panowie ! Chodźcie do mnie – powiedział Klopp.

Przyszli i ustanęli obok nas.

- Dzisiaj potrenujemy z dziewczyną – powiedział im trener.

Normalnie wszyscy się cieszyli . Trening zaczął się od biegania i potem zrobiliśmy sobie mały mecz , gdzie ja byłam przeciwko Robertowi i Marco. Po pięknym podaniu Mario strzeliłam bramkę i zrobiliśmy pozycje ,, Gotzeus ‘’ . Można było się troszkę pośmiać , a Klopp patrzył się ciągle jaki ja biegam. Po treningu zawołał mnie trener do siebie.

- Słuchaj Zuziu ! Jesteś niesamowita – powiedział

- Dziękuję dziękuję – powiedziałam

- Będziesz musiała przychodzić na nasze treningi – powiedział

- Czemu ? – zapytałam

- Bo z tobą te treningi są lepsze – powiedział i wyszliśmy do szatni . Robert zgarnął mnie do samochodu i pojechaliśmy do niego .

Robert miał zawsze świetne mieszkanie , ale teraz zrobił większe porządki . Znalazło się u niego nawet nasze zdjęcie. Normalnie się zdziwiłam … Cieszyłam się też , że będę miała kontrole na treningach nad Lewym.

- Moja kochana pani trener – powiedział Robert .

- Haha. Nie pani trener . Ja mam wam tylko pomagać- powiedziałam.

- Jeśli w koncentracji to ci to nie idzie. – powiedział.

-Już bądź lepiej cicho – powiedziałam i ucałowałam go słodko w policzek .  Lubiłam się przytulać do Roberta . Szczególnie jak go tak dawno nie widziałam .

- Będziemy tutaj tak siedzieć ? – zapytałam

- Zaraz na miasto wyjdziemy – powiedział Robert.

- Okej . – powiedziałam i poszłam się ubierać.

Pogoda dopisywała , było cieplutko i grzało słońce. Chwyciłam Lewego za rękę i spacerowaliśmy sobie . Jak ja dziękuję Bogu , że go mam . To jest po prostu moje marzenie. Kocham też bardzo moich rodziców za ten pomysł z przeprowadzką do Dortmundu , ale mam teraz daleko rodzinkę … Po drodze spotkaliśmy Łukasza i Kubę . Poszliśmy razem do kawiarni na kawe.

- Co tam mała ? – zapytał Piszczu.

- Mała ? Wszystko dobrze. – powiedziałam

- Tak , mała pani trener – powiedział.

- Jejku , nie pani trener . Ja wam tylko pomagam . – powiedziałam.

-No i się cieszymy , że nam pomagasz ,ale Lewy się rozprasza. Mówił mi , że wolałby jakbyś w spódniczce biegała – powiedział rozbawiony Łukasz .

- Niech on sam założy spódniczkę .- powiedziałam.

Wtedy właśnie Robert spojrzał na mnie dość ostro . Odpowiedziałam mu na to spojrzenie uśmiechem . Ja i tak wiedziałam , że Łukasz sobie żartuje ,przecież każdy może. Ciekawie było , aż nie poszli pić . Wzięli mnie ze sobą do klubu obok . Postawili na stoliku wódke i sok i polewali .

- Nie, dzięki . Nie piję dziś – powiedziałam.

- Chyba sobie żartujesz . Z nami nie wypijesz ? – powiedział Kuba

- Może ewentualnie jednego – powiedziałam.

- No to wasze zdrowie .- powiedziałam uśmiechnięta.

Podczas gdy Kuba mnie zagadał ktoś mi napełnił szklankę kolejnym drinkiem. Tak cały czas mi napełniali szklankę , aż udało im się mnie upić. Obudziłam się rano nic nie pamiętając. Nie byłam też u siebie. Zeszłam też po cichutku na dół , a tam leżeli na kanapie Kuba i Łukasz. Zrobiłam sobie śniadanie i włączyłam cicho radio . Obudził się wtedy Piszczu i podszedł do mnie.

- Dzień dobry pani trener- powiedział Łukasz

- Cześć – powiedziałam

- Co Tam ? jak się spało ? -  zapytał

- Nieźle mnie wczoraj spiliście – powiedziałam.

- My ciebie spiliśmy ? to ty sama piłaś – powiedział

- Aż taka głupia to nie jestem . Pamiętam to – powiedziałam.

Zrobiłam mu śniadanie i usiedliśmy przy stole. Ogólnie to gadaliśmy cały czas o imprezie i piciu. W końcu obudził się Robert . Ja miałam więcej roboty bo musiałam mu śniadanie zrobić.

- Słuchaj Robert. Skąd ja się tutaj u ciebie znalazłam ? – zapytałam.

- No nie chciałem już ciebie samej puszczać w nocy do twojego domu – powiedział.

- No spoko spoko . A Kuba czasem nie miał do Agaty wrócić jeszcze wczoraj ? Będzie na niego zła. – powiedziałam

- Zaczekaj mam koło siebie wazon – powiedział Łukasz.

Podszedł cichutko do Kuby i wylał wodę z wazonu mu na twarz. Ojej , biedny Kuba.

- Co jest do cholery ? – zapytał Kuba.

- Spokojnie słodziaku . Wstajemy – powiedział Łukasz.

Po chwili ogarnięty Kuba siedział już z nami przy stoliku , a ja miałam do zrobienia kolejne śniadanie.