Rozdział 45

Na dworcu czekała już na nas pani Iwona. Jak mnie zobaczyła od razu pojawił jej się uśmiech na twarzy. Wzięliśmy nasze torby i zmierzaliśmy w jej stronę.

- Cześć kochani – powiedziała obejmując nas .  Zabrała mi torbę i stwierdziła, że nie mogę się przemęczać. W domu czekał już na nas pyszny obiad . Razem z nami siedziała Julka , siostra Roberta. Widziałam jej niezadowolenie z mojej obecności , ale co ja mogłam na to poradzić ? Nie ukrywajmy tego , że to najlepsza przyjaciółka Anki .

- Robert?! Jak ty mogłeś rzucić Anię ? Z nią byłoby ci lepiej . Normalnie żal…- powiedziała urywając zdanie.

Zrobiło mi się strasznie głupio i spuściłam głowę. Nie mogłam dłużej już tego słuchać. To było takie poniżenie , że aż szkoda gadać. Chwyciłam Lewego za rękę i  mocno trzymałam.

W końcu wkroczyła mama Roberta.

- Julia , przestań już ! Zuzia to miła dziewczyna , nie czepiaj jej się. Wszyscy ją lubią – powiedziała puszczając do mnie oczko.  Po obiedzie pomogłam posprzątać , gdyż Lewy przed telewizorem się byczył. Oglądał stary mecz BvB , w którym strzelił 2 bramki.

-Kochanie ! Chodź ! Zaraz moja bramka będzie – krzyknął po mnie. Wytarłam już ostatni talerz i pobiegłam do niego. Siadłam mu na kolanach i zobaczyłam świetną akcję. Chciałam go troszkę wkurzyć , więc  zaczęłam mu gadać o tym ,że gdyby Reus tego nie zepsuł to by Robert bramki nie miał .

-Zuziu ?! Pozwól na chwilę – powiedziała.

- Już idę proszę pani – powiedziałam i poszłam w kierunku pokoju mamy mojego chłopaka. Kazała mi usiąść , a z szafy wyjęła krótką , czarną , śliczną sukienkę. Do tego jeszcze miała wysokie szpilki.

- To jest dla ciebie ! Robert kupił to już dawno dla swojej dziewczyny . Zapomniał zupełnie o tym , a ja chciałabym ci to dać. Jesteś taka wyjątkowa- powiedziała to i przytuliła się do mnie. Uwielbiam ją po prostu za wszystko.

- No dalej , to teraz biegnij do łazienki się przebrać ! – powiedziała dając mi do rąk prezenty. Założyłam sukienkę , ubrałam buty i stanęłam przed lustrem. Podobał mi się ten strój tak bardzo , że szybko wyskoczyłam z łazienki . Naraziłam się jednak Julce.

- Jak ty w tym wyglądasz ? To jest za małe na ciebie ! Brzuch ci wystaje ! – krzyczała. Nic z tego nie było prawdą. Brzuch akurat miałam płaski , ale już trudno … może nie dowidziała. Zarzuciłam włosami i odeszłam od niej .

- Jaka śliczna – powiedziała pani Iwona widząc mnie w drzwiach.

- Troszkę krótka – powiedziałam ściągając sukienkę do kolan.

- Nie , ale widać twoje zgrabne , piękne nogi – powiedziała . Do pokoju nagle wszedł Robert.

- O jejku , moje kochanie ! Jakaś ty piękna – powiedział dotykając moje nogi. Byłam taka zaskoczona tym wszystkim. Moja sukienka powoli unosiłam się coraz wyżej . Wyszłam z pokoju żeby się przebrać . Położyłam się na kanapie przed telewizorem i czekałam na mecz Real-Barca.  Jutro wieczorem mieliśmy już wyjeżdżać do Oli . Trzeba znowu przed podróżą wypocząć. Oczywiście koło mnie wślizgnął się Robert. Później dołączyła do nas siostra i mama chłopaka. Usiedliśmy razem i podzieliliśmy nasze głosy . Ja z Julką byłyśmy za Realem ,  a Robert i Iwona za barcą. Już w 7 minucie Ronaldo strzelił i tak jakoś uścisnęłam dłoń szwagierki. Po meczu poszłam do sypialni i rzuciłam się na łóżko . Zasnęłam… rano obudził mnie Robert , który chciał pobiegać. Ubrałam dresy i wygodne buty i razem z Julą pobiegliśmy 5 km. Do domu wróciliśmy na pyszne śniadanko.  Później wszyscy udaliśmy się na orlika , na którym odbywał się szkolny turniej w piłkę nożną. Nagrody i autografy wręczał Lewy. Dzieciaki nas obeszły wokoło i zadawały mnóstwo pytań , na które odpowiadaliśmy wspólnie.  Po powrocie przygotowaliśmy się do podróży i udaliśmy się na dworzec. Przytuliłam panią Iwonę i podziękowałam za wszystko.

- Jesteś moją ulubienicą pamiętaj ! – powiedziała płacząc mi w ramionach.

- Ty Robert tylko spróbuj ją skrzywdzić – powiedziała stanowczo.

-Też cię kocham mamo ! – odpowiedział i wsiedliśmy do pociągu.

Następnego dnia byliśmy już u Oli. Nasza wizyta ją bardzo zaskoczyła. Wzięła nasze bagaże i położyła w sypialni . Zeszliśmy wszyscy razem na kawę.

- Jak tam z Torresem ? – zapytał Robert.

- No wiesz.. Nie widziałam się z nim już prawie rok , gadamy raz na miesiąc… nie chce o tym gadać. – powiedziała .

Wypiłam szybko kawę i poszłam się do góry przespać. Robert włączył telewizor i jak zwykle oglądał różne mecze. Nagle wszedł do pokoju budząc Mnie i znosząc na dół.

- Co chcesz ? – zapytałam zaspana.

-W TV leci mecz kobiet. Pooglądasz sobie. Już niedługo ty grasz – powiedział całując nie w Polik.

- No i ? – byłam strasznie zła na Roberta. Tak dobrze mi się spało , a on obudził mnie tylko po to żebym obejrzała jakiś tam mecz..

- Uspokój się kochanie ! – powiedział kładąc mnie na jego kolanach .

Od razu zasnęłam nie zdążyłam nawet spojrzeć w telewizor.

·         U Iwony i Reusa *

- Marco ?! Co ty robisz ? chodź tu do mnie ! – krzyczałam na niego. Leżałam sama w łóżku patrząc się w ściane.  

- No już idę – powiedział wchodząc po schodach. W końcu wszedł do pokoju i dał mi taką małą torebeczkę. W środku była czerwona , nocna sukienka. Zdziwiłam się , że taki prezent od Marco. 

- No to teraz ubierz się proszę – powiedział Marco kładąc się na moje nogi.

- Ale przecież już jest rano , kochanie – powiedziałam.

- Nic nie szkodzi , chciałbym cię w tym zobaczyć – powiedział podając mi do rąk sukienkę z puszkiem.

- No proszę cię nie teraz – powiedziałam głaszcząc go po szyi.

- Nie to nie – wyszedł pokoju i wsiadł w samochód. Skąd ja miałam wiedzieć , że się tak rozzłości ?

* U Judyty i Mario *

- Mario ?! Anastazja płacze – krzyknęłam  z lekkim bólem brzucha.

- Tak już ją przebieram – odkrzyknął mi . Czułam się tak słabo , że już niedługo…  

- Kochanie ! Proszę zrób mi miętową herbatkę – krzyknęłam drugi raz. Dobrze , że mam go przy sobie.