Rozdział 40

Musieliśmy już wracać do domu , gdyż chcieliśmy ich zostawić samych . Po drodze dowiedziałam się o małej niespodziance , która się dla mnie szykuje. Jednak jeszcze nie znałam szczegółów. Weszłam do mojego pokoju i rzuciłam się na łóżko . Tuż za mną weszła Iwona i zaczęła pakować moje luźne rzeczy . Darłam się na nich wszystkich , bo ja chciałam wiedzieć co mnie czeka. Później dołączyli do nas Marco i Sahin . Pokazywali nam ich świetne tatuaże. Przez chwilkę pomyślałam , że chciałabym mieć taki . Chłopcy zagnali nas do samochodu Reusa i odjechaliśmy . Przyglądałam się wszystkiemu co mijaliśmy . Nagle podjechaliśmy na jakieś boisko . Zauważyłam tylko dziewczyny , które grały w nożną. Chyba trafiliśmy na trening…

- To twoja niespodzianka myszko – powiedział Nuri.

- Tak jestem tutaj , ale możecie mi to wszystko wyjaśnić ? – denerwowałam się .

- Będziesz dzisiaj trenowała z tym klubem. Wszyscy wiemy jak kochasz piłkę i też , że świetnie grasz- powiedziała Iwona.

- No , ale ja mam tutaj trenować czy jak ? – zapytałam.

- Będziesz grała w tym klubie-powiedział Marco.

-Dziękuję wam kochani jesteście wspaniali !- powiedziałam im i przytuliłam ich . Każdy z nas usiadł na krzesełku i przyglądał się im. Zastanawiałam się tylko jaki chciałabym mieć numerek koszulki . Zauważyłam też , że żadna z nich nie miała ‘9’ . Ucieszyłam się i postanowiłam , że dziewiątka będzie moja. Po chwili podszedł do nas trener.

- Witam państwo – powiedział.

- No witamy – odpowiedziałam.

- To z tobą będę miał przyjemność trenować ? Słyszałem , że trenujesz także Bvb – powiedział .

- Tak ze mną , moi koledzy właśnie mi o tym powiedzieli . Jestem taką prawą ręką Kloppa jeżeli oni nie słuchają wkraczam do akcji – powiedziałam.

- Hahahahaha. Widziałem cię już kiedyś – powiedział.

- Mieszkam w Dortmundzie jakoś od lipca – powiedziałam.

- Wiem już ! Widziałem cię na imprezie ! – powiedział.

- No panie trenerze możliwe , dość często z moimi chłopcami bywałam. – powiedziałam.

- Mów mi Mark – powiedział.

- Dobrze Mark , to przejdziemy do tych ćwiczeń ? – powiedziałam .

- Już zaraz będziesz trenować dłużej niż one , ale to chyba nie problem ? Musimy postanowić także na jakiej pozycji będziesz grała , bo to bardzo ważne ! – powiedział i puścił mi oczko .

- Nie ma problemu , oni zaczekają . Ja bym się najbardziej nadawała na ataku , albo bramka chociaż jednak atak . Możemy wypróbować – powiedziałam uśmiechając się .

- Dobrze to ja tutaj Marco poproszę ciebie , bo widzę , że masz dobre buty postrzelasz trochę koleżance na bramkę – powiedział.

-  No pewnie dla niej wszystko – powiedział Marco .

Udaliśmy się więc na boisko . Ja ubrałam rękawice i stanęłam na bramce.

- Mocno czy lekko ? – zapytał Marco .

- Mocno dawaj , tak jak na meczu Bvb – powiedziałam.

- No okej – powiedział.

Doczekałam się tego pierwszego strzału . Rzuciłam się i złapałam piłkę . Uśmiechnęłam się do Reusa i podałam mu piłkę. Kilka razy tak złapałam i stwierdziłam  , że starczy już tych strzałów. Sama nie mogłam sprawdzić się na ataku więc grałam z dziewczynami . Na jednej bramce stanął Nuri , ale był w mojej drużynie. Po pierwszym podaniu piłki do mnie strzeliłam bramkę. Przez całe boisko biegłam , żeby uściskać Sahina. Po treningu weszłam do szatni , żeby jeszcze chwilkę z Markiem pogadać.

- Słuchaj ! To teraz jakąś kartę trzeba by było wyrobić – powiedziałam.

- Ja się już tym zajmę , bo chcę żebyś już w niedzielę zagrała ! Dziewczyny są zaskoczone ! Mamy najważniejszy mecz teraz , który decyduje o tym czy będziemy mieli 1 miejsce w lidze i awansujemy – powiedział.

- Byłabym zaskoczona proszę pana – powiedziałam i wyszłam z szatni . Podbiegłam do Iwy i wskoczyłam jej na barana. Podczas gdy ona mnie niosła do samochodu bawiłam się jej loczkami. Nagle mnie wmurowało …

* U Judyty i Mario *

- Kocham Cię – powiedziałam do niego patrząc w jego słodkie oczy . Wiedziałam , że to jest ten , za którego oddam życie. Nie miałam siły żeby go przytulić , gdyż jeszcze wszystko mnie po porodzie bolało . Mario nachylił się i pocałował mnie delikatnie. Chciałam żeby został przy mnie jak najdłużej . Nagle zgłodniałam i musiałam po raz pierwszy wstać. Chwyciłam chłopaka za rękę i powoli próbowałam się podnosić . Było mi bardzo ciężko , ale jak chciałam zjeść to musiałam się namęczyć . W końcu poddałam się , a Gotze wziął mnie na ręce i postawił na nogach . Było mi z nim tak dobrze .

Ku mojemu zdziwieniu w moją stronę szedł Robert. Nagle przypomniało mi się o naszej wspólnej sesji.

- Iwona ! Co on tutaj robi ?! –zapytałam wściekła.

- No zabiera cię na waszą wspólną sesję – powiedział uśmiechnięta.

- Ja z nim nigdzie nie jadę ! Mam swoje samochody – powiedziałam.

- Nie marudź ,pojedziesz i koniec kropka- powiedziała i rzuciła się na szyję Reusowi. Myślałam , że mina Sahina będzie niezadowolona , ale najwyraźniej on o tym wiedział .  No i stało się , podszedł do mnie i poprosił mnie żebyśmy porozmawiali w osobności.

- Przepraszam cię mała. Ja na serio nie chciałem. Kocham cię – powiedział.

- Teraz mnie kochasz ?! Czy ty zdajesz sobie z tego sprawę jak mnie zraniłeś ? Nie mogłeś mi powiedzieć wcześniej , że mnie nie kochasz , a nie potajemnie miałeś dwie na boku. – powiedziałam to i popłakałam się. Raniły mnie te wszystkie słowa…

- Zuza ! Nie płacz , ja naprawdę nie chciałem . Mała , spokojnie.. – powiedział i przytulił mnie. Chciałam uciec z jego objęć , ale nie potrafiłam. Już dawno nie czułam się tak dobrze. Nagle oddaliłam się od niego i spojrzałam mu prosto w oczy .

- Nie potrafię ! To było straszne , a nie jestem pewna czy to się czasem nie powtórzy. Straciłam do ciebie zaufanie – powiedziałam i oddaliłam się od niego. Czekała mnie jeszcze długa jazda jego samochodem. Robert otworzył mi drzwi i kazał wsiąść do samochodu. Zauważyłam tam naszą starą fotkę. Ucieszyłam się bardzo , ale nie mogłam tego mu pokazać.

- Dawno już razem czasu nie spędzaliśmy – powiedział , bo tak jakoś cicho było.

- Proszę mnie do domu odwieźć , bo muszę się wykąpać . – powiedziałam.

- A długo ci to zajmie ? – zapytał.

- Ja sobie na sesję sama dojadę – powiedziałam wkurzona.

* U Roberta*

Wpatrywałem się w nią jak anioła. Zdołowany byłem tym , że ona nic do mnie nie czuje.  Chciałem ją złapać za rękę , ale ona była taka spięta.

·         U Zuzy *

Nie chciałam nawet spojrzeć się na Lewego . Denerwowało mnie wszystko , ale z jednej strony cieszyłam się , że jest tutaj ze mną. Myślałam cały czas o Sahinie. Głupio by było gdybym rzuciła go dla Roberta , bo przecież on był ze mną w tych najgorszych chwilach .

·         U Judyty *

Cieszyłam się , że już dzisiaj wychodzę ze szpitala. Będę mogła w spokoju poleżeć sobie na moim milutkim łóżku. Tak przez pewien czas sobie rozmyślałam.

- Kotku ? Zawieziesz mnie do domu ? – zapytałam gdy Mario wszedł do Sali.

- Nie ma mowy ! Ty z maleństwem będziecie u mnie mieszkać ! Pokoje już przygotowane ! –powiedział z uśmieszkiem.

- Jesteś kochany , ale ja nie wiem czy to dobry pomysł. Będziesz miał nas ciągle na głowie, a pamiętaj , że ty musisz odpoczywać przed meczem. –powiedziałam.

- O mnie się nie martw – powiedział i poszedł porozmawiać z pielęgniarką.

* U Zuzi *

W końcu podjechaliśmy pod mój dom. Wyszłam ze samochodu i pobiegłam szybko wziąć prysznic. Dość sprawnie się umalowałam i ubrałam jasno-różową sukienkę i pod kolor szpilki. Włosy rozpuściłam i zaczesałam mocny przedziałek . Byłam już gotowa . Wsiadłam z powrotem  do samochodu Lewego i ruszyliśmy.

- Jak ty pięknie wyglądasz – powiedział patrząc na mnie z podziwem .

- Dziękuję – odpowiedziałam i zarzuciłam moimi lśniącymi włosami.

Po chwili byliśmy już na miejscu. Weszłam do środka i podziwiałam wszystkich co się tam znaleźli . Od razu podeszłam do Agaty i Ewy.

- Jaka laska nono – powiedziały

- A gdzie tam laska , wy to jesteście Mmmm. – powiedziałam z uśmieszkiem.

- Jakie ładne nogi – dodał Łukasz.

- Hahahahah, weź przestań – powiedziałam i odeszłam od nich.

To i tak nie był jeszcze koniec. Nie uwierzycie kogo zobaczyłam.