Rozdział 41

Na mojej drodze stanęła wysoka blondynka , wydawała mi się taka znajoma.  Po chwili zorientowałam się już skąd ją znam . Zauważyłam też Ankę i od razu do niej pobiegłam .

- Słuchaj ! To jest ta cała Julia ? Ta co była z Robertem ?! – zapytałam.

- O ku*wa ! To jest ona ! Patrz idzie w naszą stronę – powiedziała i odeszła ode mnie.

Usiadłam na krzesełku i przypatrywałam się Lewemu . On gdy zobaczył , że w moją stronę zmierza jego była od razu do mnie podszedł .

- Nie słuchaj jej i tego co ci powie ! – powiedział.

- A skąd ty wiesz co ona mi powie ? Może mnie znowu okłamałeś – zapytałam ostro.

- Nie , tutaj  chodzi o to , że ona chce być ze mną. Każda jej historyjka jest nieprawdą . – powiedział.

- To , że mnie zdradzałeś z nią na boku to też nieprawda ?! – wydarłam się i odeszłam.

W końcu podeszła do mnie Julia.

- Czy ty się kiedyś odpier*olisz od mojego Roberta ? Jestem z nim , my się kochamy ! – powiedziała.

- Nie martw się , nie jestem z nim – powiedziałam .

- Nie dziwie się mu , kto by chciał taką szmate  ? –powiedziała mi to prosto w oczy . Rzuciłam się na nią i zaczęłam ciągnąć za włosy . Połamałam jej żelowe paznokcie i podarłam rajstopy. Odpowiedziała mi tym samym , ale ja się tak do końca nie dałam. Zobaczyłam niedaleko nas basen … złapałam ją za rękę i wciągnęłam do basenu . Cały makijaż jej się rozmazał i wyglądała jak czarownica. Ktoś za Mną wołał , ale nie zwracałam na to uwagi.

- Zuza ! uspokój się – podbiegł do mnie Łukasz i wziął na ręce.

- Nie pozwolę sobie , żeby ktoś mnie nazywał szmatą ! – powiedziałam do niego.

Przejął mnie Robert , ale ja nie chciałam być u niego. Odeszłam dośc daleko , żeby nikt na mnie nie zwracał uwagi . Po chwili przybiegł pan Juergen.

- Zuzia ! Co ty zrobiłaś  ? To moja siostrzenica ! – krzyczał za mną .

- Pan sobie nie zdaje sprawy jak to jest być nazwanym ‘ szmatą ‘ – powiedziałam i wyszłam z budynku. Zamówiłam taksówkę i pojechałam z powrotem do domu . Zamknęłam się w swoim pokoju i zaczęłam płakać. Mój telefon co jakiś czas się odzywał … mogłabym odpisać , ale przecież nikt się o mnie nie martwił . Nagle ktoś zapukał , był to Marco… wpuściłam go do pokoju i kazałam mu usiąść obok siebie .

-Kochasz go ? – zapytał przytulając się do mnie.

- Jak cholera , ale ja nie potrafię mu tego powiedzieć. On mnie zdradził … - powiedziałam.

- Może to już na to czas ? – zapytał.

- A ta blondynka ? Na pewno Klopp  mnie wywali z roboty. To była jego siostrzenica – powiedziałam zdenerwowana.

- Jeżeli ciebie wyrzuci to i ja odejdę – powiedział.

- Nie możesz , Borussia to jest twoja przyszłość. Mną się nie przejmuj , przecież zostanę w Dortmundzie – powiedziałam i otworzyłam drzwi do pokoju . Udaliśmy się na dół gdzie czekali na nas prawie wszyscy co tam byli i widzieli . Znalazł się tam także Klopp , gdy go zobaczyłam zrobiło mi się głupio i cofnęłam się do tyłu.

- Zuza , zaczekaj ! – powiedział Juergen.

- Nie , tak mi wstyd – powiedziałam i pobiegłam z płaczem na górę . Za mną przyszedł trener.

- Nic się nie stało . To ona powinna oberwać . Ja wiem o wszystkim i jestem po twojej stronie – powiedział z uśmiechem .

- Serio ? – zapytałam.

- Tak , a teraz zejdźmy na dół – powiedział i złapał mnie za rękę. Cieszyłam się bardzo z tego wszystkiego co się dzisiaj działo . Zauważyłam także Roberta , z którego obecności bardzo się cieszyłam. Poprosiłam go na rozmowę w cztery oczy .