Rozdział 55

Z samego rana wsiadłam w samochód i pojechałam do swojego dawnego domu. Rzuciłam wszystko w kąt i puściłam sobie na całe głośniki muzykę … oczywiście był to Kamil Bednarek – cisza. Popłakałam się , zresztą tak jak chciałam. Zaczęły przypominać mi się stare dobre czasy w Polsce kiedy jedyną ucieczką od problemów było iście na plaże. Uwielbiałam to wszystko , szczególnie wtedy kiedy naprawdę nie wiedziałam co ze sobą zrobić. Miałam takie jedyne w swoim rodzaju miejsce , w którym zawsze czułam się bezpieczna. Po jakimś czasie odnajdywali mnie rodzice i kazali wracać do domu… tak właśnie spędziłam kilka dobrych lat w  Polsce. Chwyciłam telefon i napisałam krótkiego sms-a do Oli.

‘ Cześć mała, jak żyjesz ? Dawno się nie odzywałaś.  Tęsknię małpko! :* ‘

Nie musiałam długo czekać , bo ona zawsze telefon ma przy sobie.

‘ No cześć , ostatnio mam pokręcony okres , ale jakoś ogarniam. Dobrze , jakoś się trzymam. A co u cb małpoo ? :D ‘

Cieszyłam się strasznie z tego sms’a , ale tak jakoś nie chciało mi się odpisywać. Siadłam sobie na moim ogromnym łóżku i patrzyłam się w okno . Brakowało mi przy sobie jednej osoby. Nie wytrzymałam i znowu chwyciłam do ręki telefon. Zadzwoniłam do Iwony..

- Hej – powiedział głos w słuchawce.

- No cześć – powiedziałam zmieniając ton głosu.

- A ty co taka nie w humorze? – zapytała.

- No bo wszystko się pierdoli, proste? – zapytałam wściekła.

- Rozmawiałaś z Robertem?- zapytała.

- Nie i nie chcę ! – krzyknęłam złośliwie do słuchawki.

- No , ale musisz- powiedziała uspokajając mnie.

- Nie chcę po prostu ! wiem , że on mi spierdolił tą swoją słodkością całe życie – odpowiedziałam jej smutno.

- Ale masz mnie i Marco – powiedziała .

- Tak wiem i bardzo was kocham – powiedziałam , a po policzkach spłynęły mi łzy.

- A może wpadniesz dzisiaj wieczorem ? – zapytała.

- Jak uporam się z wszystkimi sprawami , które mam do załatwienia to wpadnę- powiedziałam śmiejąc się do lustra.

- Idziesz dzisiaj do pracy ? – zapytała.

- Tak , umówiłam się z trenerem , że dzisiaj wpadnę i zrobię z chłopakami trening – powiedziałam do niej.

- Dobra to ja już będę kończyła – powiedziała odkładając słuchawkę.

Ułożyłam włosy , pomalowałam sobie oczy i założyłam eleganckie ciuchy. Dziś nie miałam ochoty na bieganie i ćwiczenie , a co jeszcze patrzenie na Roberta. Musiałam się z tym jakoś pogodzić… Spakowałam potrzebne rzeczy i wsiadłam do samochodu. Do stadionu mam jakieś 20 minut samochodem.  Pod stadionem czekał na mnie Łukasz.

- Cześć Zuza – krzyknął.

- Siema – odpowiedziałam mu zamykając samochód.

- Wiedziałem , że przyjedziesz – powiedział zabierając mi torbę.

- Wiedziałeś , czy ci trener powiedział ? – zapytałam.

- Dobra , dobra- powiedział otwierając drzwi od szatni.

No i tak jak myślałam zobaczyłam go.,.