Rozdział 60

- No jestem w ciąży - powiedziałam kontynuując rozmowę.
- Będę ojcem ?- zapytał z niedowierzaniem.
-Tak , byłam dzisiaj w szpitalu - powiedziałam ucieszona.
- I co dalej ?- dopytywał.
-No i powiedzieli mi , że jestem w ciąży - powiedziałam.
Marco usiadł na fotelu i widać było , że zrobiło mu się strasznie słabo. Wzięłam szklankę z wodą i podałam mu do wypicia. Spojrzałam mu prosto w oczy i zapytałam:
- Czy to jest coś złego, że będziesz ojcem ? - zapytałam smutna.
- Nie, skądże.Ja się bardzo cieszę , ale nie wiem dlaczego zrobiło mi się słabo - powiedział chwytając mnie za rękę.
- Kocham cię - powiedziałam całując go w policzek.
- Ja ciebie też, słoneczko -powiedział odwzajemniając pocałunek , ale w usta.
Samo siedzenie obok niego przyprawiało mnie o dreszcze. Dawno nie czułam się tak dobrze.
- Marco ? Kiedy masz kolejny mecz w reprezentacji ?- zapytałam.
- Za tydzień - powiedział przewracając mnie na łóżko.
- A na zgrupowanie nie czas? - zapytałam zdziwiona.
- Mam jeszcze na to 2 dni, kochana- powiedział odgarniając mi grzywkę.
~Zuza
Ubrałam na siebie katanę i wyszłam się przejść do parku. Siadłam na ławce , a na przeciwko mnie zobaczyłam bruneta w full capie. Przysiadłam się do niego..
- Nuri ? To ty? - zapytałam.
- Tak , to niestety ja - powiedział . Widziałam jego smutną minę i łzy , które kręciły mu się w oczach.
- Co się stało ? - zapytałam chwytając go za rękę.
- Nie chcę ci zawracać głowy moimi problemami - powiedział smutno.
- Ale Nuri , ty jesteś moim przyjacielem  , a ja chcę dla ciebie jak najlepiej - powiedziałam.
- Ostatnio odszedł mi jeden z moich bliskich i od tego czasu rodzina mi się wali.Nie mam nawet do kogo wrócić na wakacje. Czuję się teraz taki samotny- powiedział po cichutku. Spojrzałam mu prosto w jego ciemne , duże oczy i przetarłam mu łzy.
- Masz mnie , Roberta i innych . Będziemy zawsze ciebie wspierać - powiedziałam,.
-Roberta ? A on nie jest na mnie zły ? - zapytał.
- A czemu miałby być ?- zapytałam.
- No po tym co ja z tobą byłem - powiedział.
- Weź się nim nie przejmuj - powiedziałam.
- A teraz chodź ,pójdziemy na kawę .- złapałam go za rękę i pomogłam mu wstać. No i poszliśmy do kawiarni..

Rozdział 59

~Iwona
Odebrałam Zuzę z lotniska i przeprosiłam za to , że nie mogłam się z nią pożegnać. Gdy tak szłyśmy sobie ulicą nagle poczułam się słabo. Nogi mi się plątały i czułam zawroty głowy. Przyjaciółka zapakowała mnie do szpitala i odwiozła na pogotowie. Lekarze badali mnie około godziny , ponieważ chcieli dowiedzieć się co mi jest. Nagle usłyszałam szokującą wiadomość. ' Jest pani w ciąży ' Wyszłam z gabinetu cała zatrzęsiona . Usiadłam na krześle obok Zuzi i cały czas myślałam o tej szokującej wiadomości. Jak ja mam to powiedzieć Marco ? Przecież my jesteśmy tacy młodzi... a tu dziecko ?Jak kiedy ? cały czas zadawałam sobie te pytania.
- Co jest? - zapytała zmartwiona Zuzia.
- Ciąża mi jest - powiedziałam po cichu.
- Co ? Jak to ? - zapytała zdziwiona.
- To wszystko na lotnisku, zawroty i te inne to od ciąży - powiedziała smutno.
- A marco wie ? - zapytała mnie .
- Nie , dopiero teraz od lekarzy się dowiedziałam , a co jak on nie będzie chciał dziecka?- zapytała smutna. Nagle zobaczyłam , że z jej oczy lecą łzy. Pomogłam jej wstać z krzesła i zaprowadziłam do samochodu. Mogłyśmy już dokończyć naszą rozmowę.
- Marco nie jest taki. Zresztą on lubi małe dzieci. Wiesz przecież jaki zżyty jest ze swoim siostrzeńcem - powiedziałam chwytając ją za rękę.
- No , ale to nie jest jego, a ze swoim dzieckiem będzie miał więcej obowiązków , a przede wszystkim nie będzie się wysypiał - powiedziała.
- Iwona , uspokój się ! Mario z Anastazją sobie radzi - powiedziałam.
- Zawieź mnie do parku - powiedziała.
- Nie ma mowy , ty jedziesz do mnie. Ja już się tobą zajmę - powiedziałam wjeżdżając w naszą dzielnicę.
Położyłam się na łóżku , a Zuza zaczęła gotować nam obiad. Nagle usłyszałam dźwięk sms. Wzięłam do ręki telefon i otworzyłam sms'a. Zobaczyłam , że jest on od mojego Reusiątka. Napisał takie coś:
' Cześć kochanie ! :* Spotkajmy się dzisiaj wieczorem u mnie! Przyjadę po ciebie ,pa :* '
Od razu mu odpisałam :
' Cześć kochanie! Pewnie , będę gotowa na 19. Czekam i kocham :* '
Wstałam z łóżka i zeszłam na dół pochwalić się przyjaciółce. Ona jednak była bardzo zdenerwowana. Rozmawiała z kimś przez telefon bardzo ostro . W jednej chwili myślałam , że rozmawia z Robertem , ale to był damski głos. Nagle odłożyła słuchawkę.
- Zuza? Co jest ? - zapytałam.
- Nic , a co miałoby być?- zapytała.
- Co się dzieje? Co to za telefon ? - zapytałam. Mnie nie oszukasz -dodałam po chwili.
- Moje ukochane przyjaciółeczki z polski dzwoniły - powiedziała.
- Nie przejmuj się nimi ! - powiedziałam i pobiegłam do łazienki
Godzina 18;30
 Byłam już wyszykowana . Zuza zrobiła mi super makijaż i fryzurę. Nagle ktoś zadzwonił do drzwi. Dałam przyjaciółce buziaka na pożegnanie i pobiegłam. Marco otworzył mi drzwi od samochodu. To na prawdę było miłe. W końcu podjechaliśmy pod jego dom. Zaprowadził mnie do niego i wziął kurtkę. W jadalni zobaczyłam na stole róże i świece. Stał tam też szampan. Chłopak zaprowadził mnie do stołu.
- Marco! Mam do ciebie ważną sprawę. - powiedziałam łapiąc go za rękę.
- Ja Iwonko do ciebie też - powiedział wstając od stołu.Ja również wstałam. No i nagle doznałam szoku.On wyjął z kieszeni małe pudełeczko , otworzył je i klęknął przede mną z diamentowym pierścionkiem w ręku.
- Iwono, czy wyjdziesz za mnie? - zapytał.
- Och , mój kochany ! Oczywiście ! - powiedziałam całując go w policzek.
- Jaką masz do mnie sprawę - zapytał biorąc mnie na kolana.
- Jestem w ciąży - powiedziałam z radością.
- Co ? ...

Bonus !

Willa Iwony i Marco :)

Łazienka

kuchnia

jadalnia

 pokój gościnny

pokój gier

sypialnia

Iwona *.*

Marco *.*

Rozdział 58

Usiadłam obok Agaty i zaczęłam z nią rozmawiać. Ten wieczór był taki miły , ale musiałam jutro wylatywać do polski . Po lampce wina byłam już całkiem wyczerpana. Chwyciłam Roberta za rękę i zaprowadziłam na górę. Kuba z Agatą zebrali się bo było już dosyć późno. Z samego rana obudziłam się obok Lewego .. nie wiedziałam o co chodzi.

- Co się wczoraj działo ?- zapytałam zaspana.

- Spędziliśmy miło noc – powiedział przyciągając mnie do siebie.

- O Kuźwa. Muszę się spakować – powiedziałam wstając z łóżka.

- No , ale muszę się tobą nacieszyć – powiedział ciągnąc mnie za rękę.

- Nie da rady , ja się idę pakować . Poczekasz 3 dni , chyba że się kimś innym zabawisz – powiedziałam to złośliwie , ale on wiedział , że i tak go kocham.

- Nie martw się o mnie , a jak mi nie ufasz to trudno – powiedział siadając na łóżku.

- Ufam ci , głupku – rzuciłam się na niego i pocałowałam.

- Kochasz mnie? To zostań tutaj ze mną – powiedział odwzajemniając pocałunki.

- Muszę jechać do Polski , wiesz że moi rodzice tam mieszkają , a ja muszę załatwić kilka spraw. – powiedziałam cmokając go po szyi.

- Ja ciebie nie puszę – powiedział .

- Kocham Cię , ale puszczaj ! - powiedziałam przytulając się do Roberta. W końcu puścił mnie , a ja mogłam iść już się spakować. Wrzuciłam do walizki kilka potrzebnych mi rzeczy i zniosłam ją na dół. Postanowiłam jeszcze ugotować obiad , żeby moje słoneczko nie chodziło głodne.  Przypomniało mi się , że miałam się pożegnać z Iwonką. Wzięłam do ręki telefon i zadzwoniłam..

- Halo ?

- Cześć Iwona.

- No cześć. 

- Słuchaj , spotkamy się dzisiaj jeszcze przed moim wylotem?

- Nie da rady . - powiedziała , a mi nagle zrobiło się bardzo smutno.

- No dobra , trudno - powiedziałam i postanowiłam się rozłączyć. Nagle na dół zszedł Robert. 

- Co jest ? - zapytał widząc moją smutną minę.

- No nic , miałam się z Iwą spotkać , ale ona stwierdziła , że nie da rady . - powiedziałam .

- Chodź do mnie i się przytul - powiedział siadając na blacie . 

Podeszłam i przytuliłam. Tak dobrze było mi w jego ramionach ... Nagle przypomniało mi się , że powinnam być już na lotnisku . Wzięłam w rękę walizkę i torebkę i wsiadłam do samochodu . Odwoził mnie na całe szczęście Robert. Dałam mu na pożegnanie buziaka i wsiadłam do samolotu. 

kilka godzin później.

Wreszcie wylądowałam. Lot był taki nudny ... zamówiłam taksówkę i postanowiłam , że zrobię małą niespodziankę Oli. Po drodze kupiłam jeszcze słodycze i zadzwoniłam do drzwi.

- Zuzia ? A co ty tutaj robisz? - zapytała zdziwiona.

- Przyleciałam na 3 dni - powiedziałam to , a ona zaczęła się przytulać. Było mi bardzo miło zobaczyć po takim czasie przyjaciółkę.

- Czego się napijesz? - zapytała zabierając moją kurtkę.

- Tutaj kupiłam dla nas frugo , możesz polać - powiedziałam wyciągając z torebki telefon . Zobaczyłam 4 nieodebrane połączenia od Roberta. Od razu oddzwoniłam..

- Cześć kochanie - powiedział głos w słuchawce.

- No cześć - powiedziałam.

- Jak się leciało ? - zapytał.

- To był najgorszy z lotów w całym moim życiu - powiedziałam.

- Ale dlaczego ? - zapytał.

- No tak po prostu - powiedziałam rozłączając się. Musiałam napisać do niego smsa i powiedzieć mu , że nie mam czasu , bo inaczej cały czas by do mnie wydzwaniał...

Rozdział 57

Wzięłam jeszcze szybki prysznic i poszłam ubrać się w jakąś sukienkę. Miałam w planie wyciągnąć Błaszczykowskich gdzieś na miasto , ponieważ przez 3 dni się nie będziemy widzieli. Ubrałam moje ulubione szpilki i poszłam zrobić lekki makijaż. Kiedy już byłam uszykowana przypomniało mi się , że zostawiłam włączone Żelasko . Weszłam do łazienki , a tu było pełno dymu. Dostałam się do gniazdka i wyłączyłam Żelasko z prądu. Otworzyłam okna żeby się wywietrzyło. Nagle poczułam się strasznie słabo. Zaczęło mi się kręcić w głowie. Chwyciłam telefon i wykręciłam pierwszy lepszy numer.

- Halo ? – powiedział męski głos.

- Przyjedź , proszę! Zaraz zemdleję! Proszę! – krzyknęłam.

- Gdzie , do ciebie do domu ?- zapytał , ale ja już nie miałam siły żeby mu odpowiedzieć. Leżałam na łóżku przez jakieś 5 minut , kiedy nagle do  pokoju wszedł wysoki brunet. Wziął mnie na ręce i wyniósł na zewnątrz. Położył mnie na trawie i zadzwonił po lekarza. Musiałam pojechać na kilka badań do szpitala , ale późnym wieczorem byłam już u siebie w domu. Chwyciłam za telefon i zadzwoniłam do Kuby.

- Halo ?

- Cześć Kuba , tutaj Zuza .

- No cześć.

- Nie mogłam dzisiaj przyjechać , bo takie tam różne , dopiero ze szpitala z badań wróciłam , ale zapraszam was do siebie.

- A Ty jutro czasami nie wylatujesz?

- Wylatuję , ale po południu jednak .

- Będziemy za godzinkę – powiedział , a ja się rozłączyłam. Zawołałam na chwilkę Roberta , bo tylko on był przy mnie , żeby przygotował coś zanim oni przyjadą. Wziął mnie na ręce i zaniósł do pokoju.  Usiadł obok mnie na łóżku i złapał za rękę.

- Słuchaj , wybaczysz mi ? Ja cię tak bardzo kocham – powiedział.

- Dziękuję , że jesteś przy mnie , ale ciągle nad tym myślę. Też ciebie kocham , ale boję się , że znowu ci się znudzę- powiedziałam .

- Nie znudzisz , obiecuję – powiedział zbliżając się do moich ust. Nie odpowiedziałam już nic. Wiedziałam czego mi brakowało przez ostatni czas. Pozwoliłam mu mnie pocałować , to już był dowód mojej miłości. Wstałam samodzielnie z łóżka i poszłam ubrać się w jakieś inne ciuchy. Uczesałam włosy i zeszłam na dół , żeby zobaczyć co robi Robert.  Na stole były powystawiane różne przysmaki . Usiadłam przy stole i czekałam na gości. W końcu ktoś zapukał do drzwi. To byli oni. Przywitałam się z nimi i poszłam zrobić herbatki. 

_______________________________________________________________________________________________

Troszeczkę , krótki , ale nie mam zbytnio pomysłu :D 

Rozdział 56

Próbowałam jakoś ominąć szatnię , ale nie dało się.  Trener rozmawiał z piłkarzami i jak tylko zobaczył , że próbuję wepchnąć się do swojego gabinetu od razu mnie zawołał.

- Zuza! Tutaj! – krzyknął do mnie. Już myślałam , że mnie jakaś nerwica napadnie. Musiałam tam wejść i udawać , że niby nic.

- Co słychać ? – zapytał Mario. Nie miałam ochoty mu odpowiadać więc usiadłam między Łukaszem a Kubą . Było mi tam wygodnie , a do tego nie musiałam patrzeć na Roberta.

- Jak tam Aga? – spytałam Kubę.

- A dzisiaj się o ciebie pytała. Weź do nas wpadnij, co ? – zapytał .

- Dzisiaj ? No , ale o której mniej więcej ? Bo dzisiaj zabieram Iwonę na zakupy – powiedziałam puszczając oczko do Marco.

- No to wpadnij wieczorkiem , bo chyba na rano nie masz żadnych planów- powiedział.

- No rano wylatuję na 3 dni do Polski , ale coś się ogarnie – powiedziałam wstając z miejsca.

- Ale jak to do Polski ?- zapytał Łukasz.

- No muszę kilka spraw załatwić , ale nie martw się . Na mecz wrócę  - powiedziałam uśmiechając się do niego. Poszłam do swojego gabinetu ,żeby zostawić torbę. Nagle ktoś bez pukania wszedł. No i chyba każdy się domyśla kto..

- Cześć – powiedział podchodząc do mnie.

- Co ty tutaj robisz?  - zapytałam.

- Cały czas masz mi to za złe ? – zapytał.

- No tak - odpowiedziałam siadając za biurkiem.

- I to dlatego wylatujesz z Polski ? – zapytał mnie.

- Nie , mam ważniejsze sprawy niż to. Zresztą nawet mnie nie próbowałeś przeprosić..-powiedziałam zdenerwowana

- Bo ty się od razu pocieszałaś Marco – powiedział.

- Że co ? Ja się nim pocieszałam ? Ty się zastanów nad tym co mówisz.  On jest moim najlepszym przyjacielem i o mnie dba , a nie tak jak ty.. – powiedziałam zdenerwowana. Chwyciłam spodenki i poszłam się przebrać. Dzisiaj to ja miałam prowadzić trening więc miałam w planie dać chłopakom wycisk. Oczywiście ja też biorę udział w tym treningu.

Wyszliśmy na boisko , a ja stanęłam na stopniu , żeby mnie każdy z nich widział.

- PANOWIE! TO DZISIAJ TAK NA POŻEGNANIE DAM WAM WYCISK . RUSZAJMY DUPSKA I NA ROZPOCZĘCIE 5 OKRĄŻEŃ BOISKA !  - powiedziałam uśmiechając się do trenera.

- Widzisz , ciebie to słuchają – powiedział trener.

- No , bo ja z nimi ćwiczę – powiedziałam uśmiechając się. Chłopcy przebiegli już jedno okrążenie , a ja zaczynałam. Wzięłam się w garść i postanowiłam ich dogonić. No i udało mi się. Częste treningi działają.  Później zrobiliśmy różne ćwiczenia i trening się skończył. Przebrałam się i pojechałam do domu. Wzięłam prysznic i zbierałam się się już po Iwonę. Nagle w moich drzwiach stanęła Judyta. Zdziwiłam się , ale musiałam jej otworzyć.

- Cześć – powiedziała.

- No cześć – odpowiedziałam.

- Słuchaj chciałam cię przeprosić , byłam taka głupia.. – powiedziała podchodząc do mnie.

- No ja też chciałam ciebie przeprosić – powiedziałam..

-  Ty , ale za co ? –zapytała.

- Za to wszystko – powiedziałam.

- Oj nie ma za co na serio. Dobra ja lece , bo musze jeszcze kilka spraw na mieście załatwić – powiedziała.

- No pa.

Wsiadłam w samochód i pojechałam po Iwę. Strasznie się zdziwiła jak mnie ujrzała. Zabrałam ją na nasze miesięczne zakupy. Wybrałyśmy największą galerię w Dortmundzie. Dzień był wspaniały. Kupiłyśmy sobie mnóstwo ubrań. Praktycznie w każdym sklepie..

Rozdział 55

Z samego rana wsiadłam w samochód i pojechałam do swojego dawnego domu. Rzuciłam wszystko w kąt i puściłam sobie na całe głośniki muzykę … oczywiście był to Kamil Bednarek – cisza. Popłakałam się , zresztą tak jak chciałam. Zaczęły przypominać mi się stare dobre czasy w Polsce kiedy jedyną ucieczką od problemów było iście na plaże. Uwielbiałam to wszystko , szczególnie wtedy kiedy naprawdę nie wiedziałam co ze sobą zrobić. Miałam takie jedyne w swoim rodzaju miejsce , w którym zawsze czułam się bezpieczna. Po jakimś czasie odnajdywali mnie rodzice i kazali wracać do domu… tak właśnie spędziłam kilka dobrych lat w  Polsce. Chwyciłam telefon i napisałam krótkiego sms-a do Oli.

‘ Cześć mała, jak żyjesz ? Dawno się nie odzywałaś.  Tęsknię małpko! :* ‘

Nie musiałam długo czekać , bo ona zawsze telefon ma przy sobie.

‘ No cześć , ostatnio mam pokręcony okres , ale jakoś ogarniam. Dobrze , jakoś się trzymam. A co u cb małpoo ? :D ‘

Cieszyłam się strasznie z tego sms’a , ale tak jakoś nie chciało mi się odpisywać. Siadłam sobie na moim ogromnym łóżku i patrzyłam się w okno . Brakowało mi przy sobie jednej osoby. Nie wytrzymałam i znowu chwyciłam do ręki telefon. Zadzwoniłam do Iwony..

- Hej – powiedział głos w słuchawce.

- No cześć – powiedziałam zmieniając ton głosu.

- A ty co taka nie w humorze? – zapytała.

- No bo wszystko się pierdoli, proste? – zapytałam wściekła.

- Rozmawiałaś z Robertem?- zapytała.

- Nie i nie chcę ! – krzyknęłam złośliwie do słuchawki.

- No , ale musisz- powiedziała uspokajając mnie.

- Nie chcę po prostu ! wiem , że on mi spierdolił tą swoją słodkością całe życie – odpowiedziałam jej smutno.

- Ale masz mnie i Marco – powiedziała .

- Tak wiem i bardzo was kocham – powiedziałam , a po policzkach spłynęły mi łzy.

- A może wpadniesz dzisiaj wieczorem ? – zapytała.

- Jak uporam się z wszystkimi sprawami , które mam do załatwienia to wpadnę- powiedziałam śmiejąc się do lustra.

- Idziesz dzisiaj do pracy ? – zapytała.

- Tak , umówiłam się z trenerem , że dzisiaj wpadnę i zrobię z chłopakami trening – powiedziałam do niej.

- Dobra to ja już będę kończyła – powiedziała odkładając słuchawkę.

Ułożyłam włosy , pomalowałam sobie oczy i założyłam eleganckie ciuchy. Dziś nie miałam ochoty na bieganie i ćwiczenie , a co jeszcze patrzenie na Roberta. Musiałam się z tym jakoś pogodzić… Spakowałam potrzebne rzeczy i wsiadłam do samochodu. Do stadionu mam jakieś 20 minut samochodem.  Pod stadionem czekał na mnie Łukasz.

- Cześć Zuza – krzyknął.

- Siema – odpowiedziałam mu zamykając samochód.

- Wiedziałem , że przyjedziesz – powiedział zabierając mi torbę.

- Wiedziałeś , czy ci trener powiedział ? – zapytałam.

- Dobra , dobra- powiedział otwierając drzwi od szatni.

No i tak jak myślałam zobaczyłam go.,.